Wennen, ultimate survival en wauw momentjes

Lieverds van me!
Alweer 4 weken in het prachtige Australië maar het lijkt alweer zoveel langer.
Het lijkt zo onwerkelijk dat ik 3 weken geleden nog met de family en mijn lieve vriendinnetjes op schiphol stond afscheid te nemen.
Ik begin maar voor het gemak bij het begin;) degene die de echte cla u kennen weten dat ik altijd alles door elkaar vertel, met elke zin beginnende met en toen. .!
Poging tot structuur dus hihi
Na een mission impossible van het inpakken van mijn backpack, wat gelukt is door mijn lieve mama en afscheid genomen te hebben van iedereen was het dan eindelijk zover; op naar Australië, op naar het grote en mooie avontuur. Ik besefte me het nog steeds niet voor geen ene meter en vond het wel allemaal prima; )

Het eerste gedeelte van mijn reis was de vlucht van schiphol naar Hong Kong, een reis van ruim 10 uur, ik dacht ohhhhh kom maar op! Ik slaap namelijk altijd in bussen en treinen dus een vliegtuig kon niet heel veel anders zijn. Daar zat ik dan met mijn North face tasje met al mijn handbagage.
Verbazendwekkend maar er zaten heel veel Aziaten in het vliegtuig ;)
Waar ik me wel over verbaasde is de hoeveelheid spullen die mensen meenemen; hele koffiemachines, frituurpannen en hun hele inboedel ging mee het vliegtuig in! Jaja als handbagage..en ik maar vrezen dat mijn tassen te zwaar zouden zijn..

De eerste paar uur films gekeken, opzich prima eten gehad dus het ging allemaal dikke prima.
De laatste paar uren leken geen einde aan te komen, wat een doffe ellende :p en ik was nog geen eens op de helft, lekker hoor;)!
Eenmaal half dood geland op Hong Kong airport hoorde ik 2 meiden Nederlands praten dus aan het kletsen geraakt, schijnbaar praat ik zo zacht dat een ander Nederlands meisje ons ook hoorde praten; )
Vier meiden op het vliegveld van Hong Kong, gezellige klets partij dus de 3 uur wachten vlogen voorbij en mijn stuitergehalte was weer op peil;)
Van Hong Kong naar Melbourne duurde nog eens 10 uurtjes, gelukkig vlogen die voorbij!
Geland op Melbourne begonnen de zenuwen toe te slaan!!

Taco en ik hadden een Skype relatie de afgelopen 5 maanden gehad dus de vraag was natuurlijk hoe het in het echt zou zijn.
Na ontzettend lang gewacht te hebben was ik eindelijk door de douane en daar stond mijn lieve leukerd dan met een super lief geschreven kartonnen bord in zijn hand.
Taco moest nog even flink wennen aan de kusjes attack en dat er een kleine stuiterbal bij hem was; )

We hadden de eerste week een super mooi appartement in Melbourne, heerlijk!
Op en top genieten :)!
Toch was het wel eventjes wennen allemaal, de hitte, de jetlag, het heerlijke zwembad chloorwater wat ze hier drinkwater noemen; ), de sloten die de andere kant opdraaien, het fascinerende dat heel veel meiden en vrouwen geen bh dragen, dat ik links voorin zit in de auto met geen stuur, de super schone straten,alleen zwarte zwanen ipv in Nederland de standaard witte, fietsers mogen gewoon naast je fietsen op de snelweg, de doden dieren er langs, super veel Audi's op de weg, NICE!:) de mooie openbare parken en dat je zomaar buiten de steden een walibi, wombat of slang kunt tegenkomen.

De eerste week deden we het lekker rustig aan, naar super mooie parken gegaan met de mooiste bloemen, gekke bomen en heerlijk van het zonnetje genoten, naar een festival gegaan in Melbourne waar we leuke mensen hebben ontmoet.
Toen moesten we aan de bak;)
De beruchte overland track in Tasmanie, een tocht van 7 dagen door bijna elk landschap; door de steile bergen als aapjes, door de regenwouden waar je lek werd geprikt door de muggen, door een keien en stenen landschap waar er een prachtige mysterieuze mist hing, de bossen die sprookjesachtig mooi waren met al het mos op de rotsen en bomen, langs meren, etc.
De tocht was 75 km met een gigantisch zware backpack door zo'n beetje elk weer; windkracht 8 zodat je van de paden af werd geblazen, harde regen, ijskoude nachten maar ook prachtige zonsop en ondergangen, het zonnetje wat flink op je huid brandde en strak blauwe luchten.

Back to basic, alleen je tent en als je geluk had ruimte in een hut, geen stromend water, geen normale wc, geen douche, geen elektriciteit.
Koken op een pitje, water halen uit regenwater tank of een stromend beekje.
Opstaan met zonsopgang en moe maar dankbaar gaan slapen als de zon onder ging.
Op en top natuur en genieten van alleen puur de geluiden van de dieren; de vogels die fluiten, het geritsel van de dieren die je zomaar kunt tegenkomen en je nieuwsgierig aankijken met hun oogjes, minder leuk maar toch waren ze er in overvloed; de muggen en vliegen, het geritsel van de bladeren en takken op het ritme van de wind, het golvende water, het geluid van de wind.

Op dit soort momenten realiseer je je toch wel hoe weinig je nodig hebt om intens gelukkig te zijn, een backpack vol eten en drinken, spullen voor het slapen en koken, minimale verzorgingsproducten, en de hoognodige kleding.

Elke keer als er bij het volgende punt aankwamen was ik blij dat we het gehaald hadden voor die dag, lichamelijk was het af en toe redelijk heftig, 2x redelijk hard gevallen, het was zo'n gigantisch mooie ervaring!
De ongeremde flora en fauna, de verschillende landschappen en de wauw wauw momentjes van de prachtige uitzichten.

Een van de mooiste momenten was de laatste dag en stop bij Echo point; camperen op het strand, uitzicht op de bergen en aan het meer.
We kwamen s ochtends het tentje uit met zo'n mooi uitzicht!
De ochtend mist nog laag over het water hangend, de lucht gekleurd van de zonsopgang..super super mooi.


Het grappige was dat Taco en ik super leuke, serieuze en grappige gesprekken hadden, maar vooral over ETEN!! Hihi
Na elke dag spaghetti met gedroogde ewrtjes, noedels, laffe soepjes en havermout met water gegeten te hebben hadden we het hele dagen over spareribs, morkoppen, tosti's, chocola, croissantjes, mama's macaroni, friet, ijskoude cola, biertje enz.
We hebben onszelf ook dan flink getrakteerd bij de finish op een Craddle Burger; dubbele hamburger met sla, tomaat, ei, bacon (wat meer de dikte heeft van een flinke plak beenham) en rode ui.
Kortom een burger die nooooit in Clau's kleine grote mond past ;)!
Geserveerd met dikke friet, saus, ijskoude cola en een biertje hebben we extreem zitten smikkelen en genieten!!
Vooral Taco die na een week lang als vegatarier geleefd te hebben eindelijk vlees kreeg hihi.

Na de overland track, gingen we naar hobart toe, de hoofdstad van tasmanie.
De douche in het hostel was hemels na een week geen douche gehad te hebben.
De volgende dag gingen we naar de salamanca market, een grote markt waar ze tot onze grote en blije verbazing Nederlandse oliebollen en poffertjes verkochten!
Het ontbijt bestond dan ook uit een oliebol, zuurder de zuur appel en een croissantje.

Afgelopen zaterdag weer naar Hobart geweest naar de markt en de oliebol smaakte nu nog lekkerder!
Het ontbijt bestond naast de oliebol uit poffertjes met poedersuiker, ijs en slagroom.
Gewoon omdat het kan;)


Van Hobart gingen we naar Launceston om de auto op te halen die we voor 10 dagen gehuurd hadden.
Vanuit daar ging onze reis verder naar de oostkust van Tasmanie.
Ons eerste plekje waar we naar toe gingen was Bay of fires, volgens de reisboekjes uitgeroepen in 2005 tot het mooiste strand ter wereld! Dat moesten we natuurlijk zelf gaan beoordelen;)

De oostkust van Tasmanie is super mooi maar toen we aankwamen bij Binalong - Bay of fires was dat toch weer zo'n typisch wauw momentje!
Witter de wit strand, het grappige piepende zand onder je blote voetjes, strak blauwe lucht, heerlijk zonnetje en zo gigantisch blauw water! Paradise :)
Een camping aan het strand dus helemaal top:)

Vanuit Bay of fires gingen we door naar Wineglass Bay, na een behoorlijke klim maar het uitzicht was super mooi, daarna de afdaling naar beneden gemaakt naar het prachtige strand, weer een wauw momentje omdat ik me blijf verbazen over het witte zand en de doorzichtig fel blauwe water.
Ook hier verbleven we de nacht aan het strand in ons tentje, 3 stappen lopen en we stonden op het mooie strand, hoe chill!:)

En daar gingen we weer!
Met de ferry naar Maria Island!
Een eiland wat auto vrij is dus de backpack ging weer op:)
We hebben sowieso ontzettend geluk gehad met het weer maar hier ook weer heerlijk genoten van het zonnetje :)

De eerste avond waren we eigenlijk niet echt iets van plan aangezien we minimaal 1,5 tot 6 uur lopen per dag. Tijdens het after diner wandelingetje kwamen we super veel walibi 's en wombats tegen:)!
Ook ontdekte we dat we al bij de Painted Cliffs waren die we eigenlijk de volgende dag zouden bezoeken.

De plaatjes in de reisboekjes en folders zien er altijd mooi uit maar het was precies zo en misschien zelfs nog wel mooier in het echt,
de mooie warme gloed van de ondergaande zon schijnend op de zandrotsen met hun kleuren pallet van wit tot het donkere zand, het zoveelste wauw momentje!
Super mooi!

De volgende dag gingen op Maria Island naar Bishop and Clerk,
een behoorlijke klim en afdaling van 5 uur lopen maar dan kreeg je wel wéér een heel gaaf uitzicht!
Hoog op de rotsen, Hallo hoogtevrees;), een ontzettend mooi uitzicht over een super groot gedeelte van de zee, het eiland en zelfs de kust van tasmanie.
Het zonnetje brandde flink met een heldere lucht dus je kon super ver kijken!:)
Daar heerlijk genoten van een welverdiende boterham met pindakaas :)
De terugweg - afdaling duurde ons te lang qua lopen dus zijn we gedeeltes gaan hardlopen ;) gaaaan met die banaan! Hihihi
Arme taco die een backpack met de spullen mee had;) Snelle Clau;)

De volgende ochtend was het weer tijd om het eiland te verlaten.
Maria Island, je was mooi!

Vroemmm vroem daar gingen we weer met het autootje!
Volgende en laatste echte bestemming...Bruny Island:)
Op de ferry met de auto en hup daar stonden we!
Bruny Island is heel anders dan Maria Island gezien het veel massaler was met zijn snelwegen en redelijk veel woonhuizen etc.
Op een begeven moment wilde we weten of een bepaalde weg echt alleen geschikt was voor 4 wiel aandrijving of ook voor ons autootje, we vroegen het bij een general shop die 10 minuten er vandaan was.
Tot onze verbazing stond er een vrouw van middelbare leeftijd die er al 20 jaar (!) woonde, alleen beschamend zei ze dat ze nog nooit daar geweest was...oh my God...
Zoals taco en ik al tegen elkaar zeiden; waarschijnlijk loopt ze al 20 jaar lang van dr huis naar het winkeltje en terug! Heel bizar..;)

We gingen toch maar naar Cloudy Bay, een strand met heel bizar een soort rood bruine gloed in het water.
De volgende dag gingen we de Fluted Cape walk doen, het zonnetje scheen en na een tijdje lopen hadden we een prachtig uitzicht vanaf een hoog punt:)
Op de terugweg zagen we nog de zeldzame witte walibi! Leuk leuk!!:)

De volgende ochtend gingen we weer naar het vaste land op naar Launceston zodat we de volgende dag de auto konden inleveren en was het alweer fly timeee!:)
Dat was alweer het Tasmanie avontuur, op naar Melbourne!
Van Tasmanie had ik niet echt verwachtingen maar wat een mooi stukje Australië met zijn prachtige ongeremde natuur en zijn diverse landschappen!!:)

Donderdag vliegen we naar Perth toe om daar voor langere tijd te blijven en te werken.
Op naar nog heeeel veel mooie (wauw) momenten, zonnestraaltjes en alle mooie dingen die Australie te bieden heeft:)

Dikke smakkerd! xxx Clau